Gerard Lenorman - Drôles De Chansons (1976) - Lp

Gérard Lenorman (echte naam Gérard Aumard, Bénouville (Calvados), 9 februari 1945) is een Frans zanger en tekstschrijver.
Lenorman werd in de Normandische plaats Bénouville geboren als zoon van een onbekende Duitse soldaat en Franse moeder. Als kind wilde hij al zanger worden, op twaalfjarige leeftijd schreef hij het nummer Le Vagabond. Zijn eerste album kwam uit in 1968. Gedurende de jaren '70 en het begin van de jaren '80 was hij erg succesvol in Frankrijk en de Francophonie.
Lenorman is door de bank altijd een romantische zanger geweest en ook gebleven. Dat was hij niet alleen tijdens de jaren zestig, maar dat bleef hij ook nadien. Niet voor niets noemden de Fransen hem graag ‘le petit page‘. Nostalgie is in zijn genre vaak troef, een sentimentele melodie ligt hem wel.
Toen de cool generation het vanaf de jaren tachtig voor het zeggen had, kon hij niet echt meer aanpikken en leek het alsof hij zijn greep op de hitlijsten moest lossen.
Gelukkig kan hij terugvallen op een rist liedjes die de term evergreen gerust mag worden opgespeld.


Hij treedt links en rechts op als Jerry Wells met liedjes van onder meer Johnny Hallyday, wordt zanger bij diverse groepjes.


Als aanloop naar zijn succesvolle album “Drôles de chansons” scoort Gérard in de Franse hitlijsten in 1975 met Le funambule, een nummer van Claude Lemesle gekoppeld aan het door hemzelf samen met Pierre Delanoë geschreven La ballade des gens heureux.
Voor velen is en blijft dit in de Benelux het bekendste liedje van hem, een meezinger van de bovenste plank, maar ook een liedje dat wat heeft geknabbeld aan zijn credibiliteit hier bij ons.
Meezingertjes blijven aan je kleven en die kleefkracht geraak je niet zo gemakkelijk kwijt.
Voor de meesten hier was dit de eerste kennismaking met Lenorman en dat was voor hem toch wel een spijtige zaak, want hij had meer in zijn mars.
In het voorjaar van 1976 levert dit Gérard in Nederland een tweede plaats  in de Nederlandse Top Veertig op, bij ons zit er een maand later een zesde plaats in de Top Dertig in.

In Frankrijk wordt in 1976 dus zijn album “Drôles de chansons” uitgebracht, een album dat we terecht een van zijn populairste, zo niet zijn allerpopulairste mogen noemen met daarop hoogvliegers zoals Michèle, Gentil dauphin triste en Voici les clés. Michèle kwam uit de pen van Didier Barbelivien, het dolfijnenliedje was van hemzelf samen met Pierre Delanoë geschreven en Voici les clés was  een tekst van Pierre op een grote Italiaanse hit van Toto Cutugno.
Die had iets eerder fenomenaal gescoord met Nel cuore nei sensi. Cutugno was daarmee geen vreemde in Frankrijk, want hij had Joe Dassin aan L’été indien geholpen en Hervé Vilard aan Nous en Reviens.
Ook ons land omarmde Lenorman als was het iemand van bij ons. Voor Voici les clés zat er de 19de maart 1977 een derde plaats in de Top Dertig in en onze noorderburen vereerden hem ook deze keer met een tweede plaats. Maar daar bleef het dan ook bij.

Side A
A1. Comme Une Chanson Bizarre – 5:45
A2. S’Il Vous Plaît Les Nuages – 3:52
A3. Les Cathédrales – 3:58
A4. Le Temps – 3:00
A5. Gentil Dauphin Triste – 3:45

Side B
B1. Voici Les Clés – 3:45
B2. Invitation A La Mort – 5:10
B3. Sous D’Autres Latitudes – 3:00
B4. Michèle – 3:08
B5. Et Puis Lentement – 3:08
B6. Drôle De Chanson – 1:35

Companies, etc.
Credits
Notes
Release: 1976
Genre: Franstalig
Format: LP
Label: CBS Records
Catalog# 81680
Prijs: €7,00

Vinyl: Goed
Cover: Goed

0 comments:

Een reactie posten